cilt1

MESNEVİ/CİLT-1


 GİRİŞ (İLK ONSEKİZ BEYİT)

 GERÇEK AŞK

 İKİ ŞARABIN FARKI

 AHMED'E DOĞRU 1

 AHMED'E DOĞRU 2

 TEVEKKÜL MÜ? ÇALIŞMAK MI?

 HZ.ÖMER'İN KERAMETİ

 ŞEYTAN ADEM'E NEDEN SECDE ETMEDİ?

 TACİRİN HİKAYESİ

 BENLİĞİN ŞIMARTILMASI

 MAŞALLAHU KAN SÖZÜNÜN TEFSİRİ

 ÇENK ÇALAN İHTİYAR

 YAĞMURUN SIRRI

 KADININ FENDİ -1-

 SALİH PEYGAMBERİN DEVESİ

 KADININ FENDİ -2-

 PİR KİMDİR SIFATLARI

 PERİŞANLIKLAR İKİLİKTEN DOĞAR

 ASLAN'IN ADALETİ

 KILIÇ SAPINI KESEBİLİR Mİ ?

 VAHYİN IŞIĞI

GURURUN AKILA OYUNU

GÖNÜL MÜ TANRIDIR TANRI MI GÖNÜL ?

 GÜNDÜZÜ GECELEYİN ARA

 HZ.ALİ'YE GÖRE BÜYÜK SAVAŞ


Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

hikaye81

HALİN VERDİĞİ Osman, halife olur olmaz hemen koşup minbere çıktı. Ulular ulusu peygamberin minberi üç basamaktı. Ebubekir, minbere çıkınca ikinci basamağa, Ömer de zamanında İslama ve dine saygısı dolayısıyla üçüncü basamağa oturmuştu. Osman’ın devri gelince o üst basamağa çıktı, o bahtı kutlu, oraya oturdu. Herzevekilin biri ona sordu: “İlk iki halife, Peygamberin yerine oturmadılar. Sen nasıl oldu da onlardan üstün olmaya kalkışıyorsun? Halbuki mertebe bakımından onlardan aşağısın sen.” Osman dedi ki: “Üçüncü basamağa otursaydım beni Ömer’e benziyorum sanırlardı. İkinci basamağa otursaydım diyebilirlerdi ki bu Ebubekir’e benziyor, onun misli! Bu üst basamak, Mustafa’nın makamı... o padişaha benzememe zaten imkanı yok. Ondan sonra o merhametli halife, hutbe okuyacak yerde ta ikindiye yakın bir zamana kadar sustu kaldı. Kimsede, hadi okusana diyecek bir kudret de yoktu, mescitten çıkıp gidecek kudret de! Halkın ileri olanlarına da bir heybet çökmüştü, bayağılarına da. Mescidin içi, da...
Devamı

hikaye82

İNSAN ALEMDİR Surette sen küçük bir alemsin ama hakikatte en büyük alem sensin. Görünüşte dal, meyvenin aslıdır; fakat hakikatte dal, meyve için var olmuştur. Meyve elde etmeye bir meyli, meyve elde etmeye bir ümidi olmasaydı hiç bahçıvan, ağaç diker miydi? Şu halde meyve, görünüşte ağaçtan doğmuştur ama hakikatte ağaç, meyveden vücut bulmuştur. Mustafa, onun için “Adem’le bütün peygamberler, benim ardımda ve sancağımın altındadır” dedi. O hünerler sahibi, onun için “Biz, sonda gelen, fakat en ileri giden ve ön dölü alanlarız” buyurdu. Suret bakımından ben Adem’den doğmuşum ama hakikatte onun atasının atasıyım ben! Melekler bana secde ettiler... Adem, benim ardımdan yürüdü, yedinci kat göğün üstüne çıktı! Hakikatte babam, benden doğdu...ağaç, meyveden vücut buldu. İlk düşünce, iş aleminde son olarak zuhur etti. Hele vasfa mazhar olan düşünce! Hasılı bir an içinde gökten nice kervanlar gelmekte, göğe nice kervanlar gitmektedir! Bu yol bu kervana uzun gelmez... ova, üstün gelen kişiye g...
Devamı

hikaye124

SÖZ MANAYI AÇAR MI ÖRTER Mİ? Bir padişah, nedimlerinden birine kızdı, onun tozunu dumanına katmak, onu mahvetmek istedi. Kılıcını kınından çekti, yaptığı hareketin cezasını verecek, nedimin başını kesecekti. Kimsede bir şey söyleme, yahut birisinin şefaat edip bağışlanmasını dilemeye kudret yoktu. Yalnız padişah yakınlarından İmadüllah adlı birisi, Mustafa’casına şefaate kalkıştı; yerinden sıçrayıp hemen secdeye kapandı... padişah da derhal kılıcını elinden bıraktı. Dedi ki: “İfrit bile olsa bağışladım... Şeytan bile olsa sucunu örttüm. Ayağını ortaya attın mı atmadın mı? Yüzlerce ziyanda bulunmuş olsa razıyım. Yüz binlerce kızgınlıktan geçebilirim... senin benim yanımda o derece bir değerin vardır. Senin yalvarmana aldırış etmezlikten gelemem... senin yalvarman benim yalvarmam demektir. Yerle gök birbirine karışsaydı bu adamı yine affetmezdim. Vücudumun her zerresi, ayrı, ayrı yalvarsaydı yine başını kılıçtan kurtaramazdı. Fakat bağışladım diye seni minnetli bir hale getirmiyorum ha....
Devamı